فدک نام سرزمین آباد وحاصلخیزی است که در (140) کلیومتری مدینه در نزدیکی �خیبر� واقع شده بود، واین منطقه پس از قلعه مهم خیبر نطقه اتکاء یهودیان حجاز به شمار میرفت.

سپاه اسلام پس از اینکه یهودیان را در خیبر در هم شکست ، بدین وسیله تمام امیدی که یهودیان منطقه فدک به یهودیان خیبر داشتند ، به ناامیدی تبدیل کرد.

بزرگان وسران منطقه فدک بعد از شکست یهودیان خیبر ، صلاح خود را در صلح با اسلام دیدند، لذا خدمت رسول گرامی اسلام (ص) آمدند وطبق قراردادی ، تعهد کردند نیمی از حاصل هر ساله سرزمین فدک را در اختیار پیامبر اسلام قرار دهند، واز این پس زیر لوای اسلام زنده گی خود را ادامه دهند ودر عوض حکومت اسلام هم امنیت منطقه آنها را تامین نماید.

مخفی نماند که در قانون اساسی اسلام آمده است که :� اگر مسلمانان سرزمین هایی را به وسیله جنگ وقدرت نظامی به تصرف خویش درآوردند ، در این صورت متعلق به عموم مسلمانان خواهد بود واداره آن به دست فرمانروای اسلام میباشد و نیز در سرزمینی که بدون هجوم نظامی اعزام نیرو به دست مسلمانان می افتد ، مربوطه به شخص پیامبر(ص) یا امام پس از وی میباشد ، واختیار این نوع سرزمین ها با او است که میتواند آنرا ببخشد یا اجاره دهد ویا هر تصرف دیگری را بنماید � که این مطلب به وضوح در �آیه 6 و7 سوره حشر� نمایان است.

تمام محدثین ومفسرین شیعه وگروهی از علمای بزرگ سنی می نویسد ( هنگامی که آیه � و آتِ ذالقُربی حَقَّهُ والمِسکینَ وابنَ السَّبیل...�نازل گردید ، پیامبر (ص) دختر گرامی خویش را طلبید وفدک را به وی واگذار نمود.

تا زمانی که پیامبر اکرم (ص) در قید حیات بودند ، فدک در اختیار حضرت زهرا سلام اللّه علیها بود ، لکن بمجرد اینکه پیامبر (ص) از دنیا رحلت فرمودند، عده ایی از روی اغراض سیاسی ، یگانه دختر پیامبر(ص) را از مِلک مسلّم خویش محروم کردند ، وتمام عمّال وکارگران او را از فدک اخراج ، وفدک زهرا را غصب نمودند.

حضرت زهرا سلام اللّه علیها در صدد این برآمد تا از طریق قانون ، حق خود را از دستگاه خلافت بگیرد.برخوردی که از طرف دستگاه خلافت با زهرا اطهر علیهم السلام گردید ، برخلاف تمام موازین قضایی اسلام بود ، زیرا که در هیچ جای دنیا از کسی که بر یک مالی مسلط است ، وبه اصلاح �ذوالید� میباشد گواه نمیخواهند لیکن حضرت زهرا (ع) که به حکم آیه تطهیر از هرگونه  آلوده گی به گناه منزه است را تکذیب نمودند واز او شاهد خواستند .

دختر رسول گرامی اسلام بناچار امیرالمونین علی (ع) واُمّ ایمن را برای شهادت نزد خلیفه برد لیکن باز دستگاه خلافت شهادت هیچ یک از آنان را قبول نکرد .

راستی چرا فدک فاطمه سلام الله علیها را غصب کردند ؟ وتاریخ درباره غاصبین چه حرفی را برای گفتن دارد ؟!

� ابن ابی الحدید معتزلی میگوید : به استادم که یکی از مدرسین بزرگ مدرسه غربی بغداد بود گفتم آیا دختر پیامبر (ص) در ادعای خود راستگو بود ؟ گفت :بلی

گفتم : آیا خلیفه میدانست او زنی راستگو است ؟ گفت بلی

با تعجب گفتم پس چرا خلیفه حق مسلم او را در اختیارش نگذاشت ؟ در این موقع استاد لبخندی زد وبا کمال وقار گفت : اگر خلیفه را سخن فاطمه را از این جهت که زنی راستگو است میپذیرفت و فدک را به وی رد مینمود فردا از این موقعیت به سود شوهر خود علی استفاده میکرد (وبه حق غصب شده شوهرش اعتراض مینمود) ومیگفت خلافت مربوطه به شوهرم علی است واو در این موقع  ناچار بود خلافت را به علی تفویض کند زیرا او را راستگو میداند اما خلیفه برای اینکه راه این تقاضاها ومناظرات بسته شود او را از حق مسلم وی ممنوع ساخت .